تبسم دل

از اون پنجره خوب بیرون را نگاه کن، آدم ها میان و میرن و برگ های زرد را زیر پاشون له می کنن. برگ ها خرد میشن،صدا میدن، ولی هیچ کدوم از آدم ها یادشون نمیاد این ها همون برگ هایی هستند که تو بهار و تابستون سرپناه سبزشون بودن.
اینه معنی انسان، فراموشکار!


#روزبه_معین

تبسم دل...

من نگويم، كه به درد دل من گوش كنيدبهتر آن است كه اين قصه فراموش كنيدعاشقان را بگذاريد بنالند همهمصلحت نيست، كه اين زمزمه خاموش كنيدخون دل بود نصيبم، به سر تربت منلاله افشان به طرب آمده، مي نوش كنيدبعد من سوگ مگيريد، نيرزد به خدابهر هر زرد رخي، خويش سيه پوش كنيدغير غم دار و ندارم به جهان چيست مگر؟رشك كمتر به من ِ هستي بر دوش كنيدخط بطلان به سر نامه هستي بكشيدپاره اين لوح سبك پايه ی مخدوش كنيدسخن سوختگان طرح جنون مي ريزدعاقلان، گفته ی عشاق فراموش كنيد تبسم دل...ادامه مطلب

می خواهمت و نمی دانم تو به کدامین شب دلگیر بسته ای که کور سویی حتی به سیاهی مدام زندگی ام نتابیده ای و در کدام آغوش گرم بی دغدغه آرام گرفته ای که هیچگاه خبر از سردی دستهای تنهایم نداشته ای من چه ساده در تاریکی خیالم تو را چنان به روشنی باور داشتم که انگار قطره های باران را ... من چه کودکانه بودنت را حتی برای یک لحظه همیشه بهانه گرفتم همیشه خواستم آه... من چقدر ندانستم که خواستن های آدم ها همیشه توانستن نیست... سیاوش خاکسار   تبسم دل...ادامه مطلب

همیشه اشتباه کردم اشتباه انتخاب کردم اشتباهی دوست داشتم و اشتباهی دوست داشته شدم مقصر این دل بود بجای دوست داشتن، بایدکمی زندگی یادش میدادم... تنها چیزی که او بلد بود، انتخاب های اشتباه بود خواستن های اشتباه بود هیچوقت نتوانستم بهش بفهمانم باید برای زنده ماندن بجنگد، نه اینکه دوست داشتن را انتخاب کند! نیلوفر اسلامی تبسم دل...ادامه مطلب